HR 5 Psychologiek en diversiteit 2

Voor de ontmoeting met mijn informant had ik eigenlijk een heel breed beeld van mensen met een verslaving. Er zijn namelijk mensen waaraan je kunt zien dat ze een verslaving hebben, maar er zijn ook mensen waar je het niet aan ziet. Mijn ouders vertelden thuis wel eens over mensen met een verslaving die zij tegenkwamen in hun werk. Zo hoorde ik dat deze mensen vaak heel veel hebben meegemaakt en het feit dat ze verslaafd zijn meerdere oorzaken kan hebben. Dit zorgde ervoor dat mijn beeldvorming misschien iets genuanceerder is dan die van andere mensen. Als ik in de stad loop  betrap ik mezelf er toch op dat ik iets langer kijk naar iemand waaraan je kunt zien dat hij/zij bijvoorbeeld een alcohol of drugsverslaving heeft. Dit heeft er denk ik mee te maken dat het me dan opvalt op dat moment. Eigenlijk vind ik dat dan niet netjes van mezelf, want ik vind dat iedereen met respect behandeld moet worden. Ik vind dat je alle mensen in hun waarde moet laten ongeacht hoe ze eruit zien en toch laat ik op sommige momenten het tegenovergestelde zien. Ik vind het gebruiken van drugs niet slecht, zolang anderen er maar geen last van hebben. Wel vind ik het jammer als ik hoor dat iemand een drugsverslaving heeft. Ik denk dat het een hele grote impact op je leven heeft en ik hoop dan ook altijd dat er geen kinderen in het spel zijn.

Mijn beeldvorming is na de ontmoeting met mijn informant niet drastisch veranderd, maar doordat hij mij over zijn eigen leven vertelde heb ik wel meer inzicht gekregen in hoe dingen kunnen lopen in het leven. Ik denk dat een verslaving kan ontstaan door een samenloop van omstandigheden, maar dat het ook te maken heeft met hoe verslavingsgevoelig je bent en wat voor een omgevingsfactoren er aanwezig zijn.